▶ တရားကို ေတးဆို ၊ အေဖကိုသားကဆဲ
ေဆြမ်ိဳးထဲက ဓါးျပတိုက္ ၊ မိုက္လွ်င္ေသာတာပန္
မေကာင္းႀကံလွ်င္ သမာဓိ ၊
ေရႊရွိမွ လူလိမၼာ
လိမ္ႏိုင္မွ သစၥာရွင္ ၊

▶ ပညာရွင္ကို ပယ္၍ထား
အခ်စ္ဆံုးက သစၥာပ်က္ ၊
႐ိုးသားသူကို အ႐ူးဆို
အပ်ိဳငယ္က လင္ေနေစာ ၊
အကၤ်ီပါးနဲ႕ ဥပုသ္သည္
ဇရပ္အလယ္ ကို႕ယို႕ကားယား ၊
အမ်ိဳးသမီးေကာင္းက ပိုက္ဆံရွာ
အပ်ိဳမျဖစ္ခင္က ရည္းစားထား ၊

▶ ဆင္းရဲသားက သူေဌးေယာင္ေဆာင္
အ၀တ္ေျပာင္မွ လူ႐ိုေသ ၊
လင္ရွိမယားက အပ်ိဳလုပ္
မသာပို႕ရင္း အပ်ိဳလွည့္ ၊
အလွဴေပးရင္း ထမင္းေရာင္း
ဆယ္ႏွစ္သမီးက အိမ္ေထာင္က် ၊
ဆယ္အိမ္ေခါင္းက စိတ္ႀကီး၀င္

▶ ပြဲသဘင္ပါမွ အလွဴျဖစ္ ၊
စာမတတ္သူက တရားျပ
ဇာတ္သမားမွ လူေခၚခ်င္ ၊
သူေတာ္စင္ကို ပယ္၍ထား

▶ ေၾကြးေပးသူက ကၽြန္နဲ႕တူ ၊
ေၾကြးယူသူက သခင္ျဖစ္
မုန္႕ေပးလွ်င္ က်မ္းဂန္တတ္ ၊
ေရႊကပ္သည့္ဘုရားမွ လူ႐ိုေသ

▶ အေဖ အေမက ကၽြန္နဲ႕တူ ၊
သားသမီးက သခင္ျဖစ္
ေခတ္ႀကီးကိုေတာ့ အျပစ္ဆို ၊
မိမိကိုယ္ေတာ့ အေကာင္းေျပာ
ဂံံုးတိုက္လွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ ၊
ေျဖာင့္မတ္လွ်င္ လူမသံုး
သီလယူရင္း မ်က္စပစ္
သူေတာ္ေကာင္းတို႕
တရားပ်က္ၾကေလၿပီ ။

ေရွးစာဆို အတိတ္တေဘာင္