ေလာကႀကီးမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆက္စပ္မူေတြ ရွိတယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ ပုံျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ ေျပာခ်င္တယ္။
တစ္ခါတုန္းက လူသုံးေယာက္ ေလွတစ္စင္းနဲ႔ ေရလမ္းခရီး သြားၾကသတဲ့။တစ္ေယာက္က
ေလွရဲ႕ ဦးပဲ့ပုိင္းမွာ ထုိင္တယ္။ တစ္ေယာက္က ေလွရဲ႕ ဦးပုိင္းမွာ ထုိင္တယ္။
က်န္တစ္ေယာက္က ေလွရဲ႕ အလယ္ ေလွဝမ္းဗုိက္ထဲမွာ ထုိင္တယ္တဲ့။
အဲဒီလုိ ေလွကေလး ေလွာ္ၿပီး သြားၾကရင္းနဲ႔ ေရလယ္ေခါင္ေရာက္ေတာ့ ေလွရဲ႕ အလယ္ ေလွဝမ္းဗုိ္က္ထဲ ထုိင္လုိက္လာတဲ့ လူက သူ႕ရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲက လြန္ပူ တစ္ေခ်ာင္း ထုတ္ၿပီး ေတာ့ သူထုိင္ေနတဲ့ ေလွရဲ႕ ဝမ္းဗုိက္ကုိ အဲဒီ လြန္ပူ နဲ႔ ေဖာက္တယ္တဲ့။ေရထဲမွာ ကုိယ္စီး ေနတဲ့ ေလွရဲ႕ ဝမ္းဗုိက္ကုိ ေဖာက္ေနတာဟာ ဘယ္ေလာက္ အႏၲရာယ္ႀကီး သလဲဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။
အဲဒီလုိ ေဖာက္ေနတာကုိ က်န္တဲ့လူနစ္ေယာက္ က ျမင္ေတာ့ အလန္႔တၾကားေပါ့---
'ေဟ့လူ ၊ မင္း ဘာလုပ္တာတုံး၊ ဘာလုပ္တာတုံး၊ မလုပ္နဲ႔'လုိ႔ ဆုိၾကေတာ့ အဲဒီေဖာက္ေနတဲ့ လူက ဘာျပန္ေျပာလဲဆုိေတာ့ --
'ငါ့ေနရာ ငါ ေဖာက္ တာ၊ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ' လုိ႔ ျပန္ေျပာတယ္တဲ့။ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾက ေပေတာ့။
ငါ့ေနရာ ငါေဖာက္တာ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔ လဲတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိ လူမ်ဳိးေတြ ေလာကႀကီးမွာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။
ငါ့ဟာငါ အရက္မူးၿပီး ငါ့အိမ္ ငါ ဆူေနတာ ဆဲေနတာ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လဲဆုိတဲ့ လူေတြ မရွိဘူးလား။ရွိတယ္။ ဒါေလာက္ ေျပာလုိက္ရင္ ပရိသတ္တုိ႔အားလုံး နားလည္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေလာကလူသားေတြဟာ တစ္ေလွ တည္း စီးၿပီးေတာ့ တစ္ခရီးတည္း သြားေနၾက တာလုိ႔ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ ကု္ယ့္ကုိယ့္ကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္းရင္းနဲ႔ ေလာက ကုိ ေစာင့္ေရွာက္နိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္နိင္ဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း သတိ ပ႒ာန္တရား မပါဘဲနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ေနတာဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ ေနတာပါ။
သတိပ႒ာန္ပြားမ်ားျခင္းအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္
အဲဒီလုိ ေလွကေလး ေလွာ္ၿပီး သြားၾကရင္းနဲ႔ ေရလယ္ေခါင္ေရာက္ေတာ့ ေလွရဲ႕ အလယ္ ေလွဝမ္းဗုိ္က္ထဲ ထုိင္လုိက္လာတဲ့ လူက သူ႕ရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲက လြန္ပူ တစ္ေခ်ာင္း ထုတ္ၿပီး ေတာ့ သူထုိင္ေနတဲ့ ေလွရဲ႕ ဝမ္းဗုိက္ကုိ အဲဒီ လြန္ပူ နဲ႔ ေဖာက္တယ္တဲ့။ေရထဲမွာ ကုိယ္စီး ေနတဲ့ ေလွရဲ႕ ဝမ္းဗုိက္ကုိ ေဖာက္ေနတာဟာ ဘယ္ေလာက္ အႏၲရာယ္ႀကီး သလဲဆုိတာ လူတုိင္း သိပါတယ္။
အဲဒီလုိ ေဖာက္ေနတာကုိ က်န္တဲ့လူနစ္ေယာက္ က ျမင္ေတာ့ အလန္႔တၾကားေပါ့---
'ေဟ့လူ ၊ မင္း ဘာလုပ္တာတုံး၊ ဘာလုပ္တာတုံး၊ မလုပ္နဲ႔'လုိ႔ ဆုိၾကေတာ့ အဲဒီေဖာက္ေနတဲ့ လူက ဘာျပန္ေျပာလဲဆုိေတာ့ --
'ငါ့ေနရာ ငါ ေဖာက္ တာ၊ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ' လုိ႔ ျပန္ေျပာတယ္တဲ့။ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾက ေပေတာ့။
ငါ့ေနရာ ငါေဖာက္တာ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔ လဲတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိ လူမ်ဳိးေတြ ေလာကႀကီးမွာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။
ငါ့ဟာငါ အရက္မူးၿပီး ငါ့အိမ္ ငါ ဆူေနတာ ဆဲေနတာ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လဲဆုိတဲ့ လူေတြ မရွိဘူးလား။ရွိတယ္။ ဒါေလာက္ ေျပာလုိက္ရင္ ပရိသတ္တုိ႔အားလုံး နားလည္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေလာကလူသားေတြဟာ တစ္ေလွ တည္း စီးၿပီးေတာ့ တစ္ခရီးတည္း သြားေနၾက တာလုိ႔ သေဘာေပါက္ၿပီးေတာ့ ကု္ယ့္ကုိယ့္ကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္းရင္းနဲ႔ ေလာက ကုိ ေစာင့္ေရွာက္နိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္နိင္ဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း သတိ ပ႒ာန္တရား မပါဘဲနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ေနတာဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ ေနတာပါ။
သတိပ႒ာန္ပြားမ်ားျခင္းအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္
0 comments:
Post a Comment