သတၱိ _ ယုံၾကည္​ခ်က္​ ****************

ကိုယ္တန္ဖိုးထားတာတခုကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ျပီး၊ အဲဒါကို ကိ္ုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းက တန္ဖိုးမထားဘူး၊ အထင္မႀကီးဘူးဆိုပါေတာ့။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ေရြးခ်ယ္ရဲတဲ့သတၱိရွိရဲ႕လား။

ကိုယ့္လမ္းကိုယ္မေရြးဘဲနဲ႔ သူမ်ားေနာက္ကိုေယာင္ေယာင္မွားမွားနဲ႔ ေရာျပီးေတာ့လိုက္တဲ့သူဟာ သတၱိမရွိဘူး။ သူမ်ားေနာက္ကိုမလိုက္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္လမ္းကိုကိုယ္ေရြးတဲ့သူဟာ အႀကီးမားဆံုးသတၱိရွိတဲ့သူပဲ။

ဘယ္လိုအေႀကာင္းေႀကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဥာဏ္နဲ႔ကိုယ္သိျပီးေတာ့ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရြးခ်ယ္ျပီး တာဝန္သိသိမလုပ္နိုင္ေသးသ၍ ဒီလူကတကယ္အင္အားရွိတဲ့လူ၊ တကယ္သတၱိရွိတဲ့လူ၊ တကယ္အသက္ဝင္ေနတဲ့လူ၊ တကယ္ဖြံ႕ျဖိဳးတဲ့လူတေယာက္ ျဖစ္မလာေသးဘူး။

ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ အယူအဆမတူတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ကိုပဲ အယူအဆမတူတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုဝိုင္းပယ္လိုက္ႀကမွာ အင္မတန္ေႀကာက္တယ္။ သူတို႔နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ အယူအဆမတူတာ၊ ခံယူခ်က္မတူတာဟာ သူတို႔ကိုမေလးစားတာမဟုတ္ဘူး။ ေက်းဇူးကန္းတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို နားလည္ေအာင္ေျပာျပီး ရန္မလုပ္ပဲနဲ႔၊ စိတ္မဆိုးပဲနဲ႔၊ ေႀကာက္ျပီးေတာ့လိုက္ေလွ်ာတာလည္းမျဖစ္ပဲနဲ႔၊ ကိုယ့္ရဲ႕ပင္ကိုယ္ဥာဏ္ကိုအဆံုးရႈံးမခံပဲနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေနသြားရမလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကိုဥာဏ္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုသတၱိရွိရွိ စဥ္းစားရမယ့္ကိစၥျဖစ္္တယ္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ျပီးဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ျပီးဘယ္လိုဆက္ဆံရမလဲ၊ "ငါ ဘယ္လိုလူလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေမးမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ သတၱိေတာ္ေတာ္လိုတယ္။ "ငါ တကယ္ရုိးသားတဲ့သူဟုတ္ရဲ႕လား” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေမးႀကည့္စမ္းပါ။ သတၱိဘယ္ေလာက္လိုလဲဆိုတာ ရိပ္မိမယ္၊၊ ျပီးေတာ့ "ငါဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ေကာင္းတဲ့လူတေယာက္ျဖစ္လာနိုင္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္စိတ္ထားနူးညံ့တဲ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့လူတေယာက္ျဖစ္လာနိုင္သလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းမ်ိဳးကို ေမးႀကည့္စမ္းပါ။ သတၱိဘယ္ေလာက္လိုမလဲလို႔၊၊ အဲဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာရွိရမဲ့သတၱိမ်ိဳးကို ေမြးသြားနိုင္ျပီဆိုရင္ အျပင္မွာရွိေနတဲ့အခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ပိုျပီးေတာ့ႀကီးမားတဲ့ တည္ျငိမ္မႈေအးခ်မ္းမႈရွိတဲ့စိတ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္သြားမွာဧကန္မုခ်ပဲ။ ဒါေႀကာင့္ အျပင္မွာရွိေနတာကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ထက္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာရွိေနတာကိုရင္ဆိုင္ဖို႔က သတၱိပိုျပီးလိုအပ္ပါတယ္ဆိုတာကို နားလည္ဖို႔လိုတယ္။

သူ႔ဆီကဘာမွျပန္မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေပးနိုင္တာကိုေမတၱာနဲ႔ေပးနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုပါတယ္။ ငါ့ကိုျပန္ခ်စ္မွာလားဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးမထားဘဲ ကိုယ္ကလိႈက္လိႈက္လွဲလွဲခ်စ္နိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေပးလိုက္တာပဲ။ ကိုယ့္ဘဝထဲမွာ သူ႔ကိုေနရာေပးလိုက္တာပဲ။ ကိုယ့္ဘဝထဲမွာသူ႔အတြက္ေနရာေပးနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္၊၊ အရႈံးအျမတ္မတြက္ပဲခ်စ္နိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ အနိုင္အရႈံးမရွိပဲခ်စ္နိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဆက္ဆံနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ ရာနံႈးျပည့္ရုိးသားတဲ့စိတ္နဲ႔ဆက္ဆံတဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကိုေပးနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ တကယ္သတၱိရွိမွ ခ်စ္နိုင္တယ္။ ကိုယ့္ရင္ထဲကျဖစ္ေပၚလာတဲ့ရုိးသားတဲ့စိတ္နဲ႔၊ ကိုယ့္အသိဥာဏ္နဲ႔ကိုယ္ျမင္ထားတာ၊သိထားတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ေျပာဖို႔သတၱိလိုတယ္လို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲရွိတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာနိုင္ဖို႔ ေရးနိုင္ဖို႔ကိုပဲ သတၱိလိုတယ္။

ပိုျပီးေတာ့ေကာင္းတဲ့လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းျဖစ္လာဖို႔ ကိုယ္တတ္နိုင္တဲ့နည္းနဲ႔ႀကိဳးစားရတာ သတၱိလိုပါတယ္။ ရုိးသားမႈရွိဖို႔ဆိုတာ သတၱိအင္မတန္လိုပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရားရွိဖို႔ဆိုတာလည္း သတၱိအင္မတန္လိုပါတယ္။ တရားမွ်တတဲ့နည္းနဲ႔ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးကို ရဖို႔ႀကိဳးစားတာ၊ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးတခု ရထားတာကိုဆံုးရႈံးမသြားဖို႔၊ တရားမွ်တတဲ့နည္းနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားကာကြယ္တာ၊ထိန္းသိမ္းတာဟာလည္း သတၱိပါဘဲ။

တခုခုကိုဖန္တီးဖို႔ တီထြင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အရည္အခ်င္းေလးေတြကို ႀကီးထြားလာေအာင္လုပ္တာ၊ ပိုျပီးေတာ့လြတ္လပ္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္၊ ပိုျပီးေတာ့တာဝန္ေက်တဲ့၊တာဝန္သိတဲ့၊တာဝန္ယူနိုင္တဲ့လူတေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ ပံုေဖၚတာဟာလည္း တီထြင္ဖန္တီးတာပဲ။ ဒါ သတၱိရွိမွလုပ္နိုင္တယ္။ ငါဟာ လူသားတေယာက္ပါ၊ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ကိုယ့္ဘဝကိုေနသြားေနတဲ့ လူသားတေယာက္ပါဆိုတဲ့အေနနဲ႔ရပ္တည္ဖို႔ဆိုတာ သတၱိအမ်ားႀကီးလိုတယ္။ သူမ်ားေနာက္လိုက္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္တဲ့သူ၊ ကိုယ့္လမ္းကိုကိုယ္ရွာျပီးသြားေနတဲ့သူျဖစ္ဖို႔ သတၱိအမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္၊ တနာရီျပီးတနာရီ၊ တမိနစ္ျပီးတမိနစ္ ေတြ႕ႀကံဳေနရတဲ့ကိစၥေတြမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကိုခ်ဖို႔ သတၱိလိုပါတယ္၊၊

အတြင္းလြတ္လပ္မႈလို႔ေခၚတဲ့စိတ္ရဲ႕လြတ္လပ္မႈကို တကယ္အထိခိုက္မခံဖို႔ ထိန္းသိမ္းဖို႔က ပိုျပီးေတာ့ႀကီးမားတဲ့သတၱိ လိုအပ္ပါတယ္။

သတၱိမရွိရင္ သင္ဟာ တကယ္ခ်စ္တဲ့သူမျဖစ္နိုင္ဘူး။ အားငယ္ေနတဲ့သူဟာ အားကိုးရမဲ့သူကိုပဲရွာတယ္။ တကယ္ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူး၊၊ တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္တည္နိုင္တဲ့သူ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးနိုင္တဲ့သူနွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးပဲျဖစ္တယ္။ သတၱိမရွိတဲ့သူဟာ အားငယ္တတ္တဲ့သူဟာ ယံုႀကည္စိတ္ခ်တတ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားကိုယံုတယ္ဆိုတာ စိတ္ဓာတ္အင္အားႀကီးတဲ့သူမွသာလုပ္နိုင္တယ္။ မိသားစုအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မယံုႀကတာရွိတယ္၊၊ သတၱိမရွိတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကိုစူးစမ္းမႈမလုပ္နိုင္ဘူး။ အမွန္တရားကိုရွာေဖြစူးစမ္းတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ့လားမွန္ရဲ႕လားဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေမးနိုင္တဲ့သူမွသာလုပ္နိုင္တယ္။ သတၱိမရွိတဲ့သူဟာ အျပင္မွာအားကိုးစရာေတြကိုလိုက္ရွာေနတယ္။ သူ႔အသိဥာဏ္ကို သူအားမကိုးဘူး။ သတၱိမရွိတဲ့သူဟာ ထီထိုးတယ္။ သတၱိရွိတဲ့သူဟာ အလုပ္လုပ္တယ္။

သဘာဝမက်တာကိုယံုႀကည္မႈဟာ အယူသည္းမႈပဲ။ ဘာသာေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ က်န္းမာေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သဘာဝက်ရဲ႕လားဆိုတာကို ေမးပါ။ သဘာဝက်တာကို လက္ခံပါ။ သဘာဝမက်တာကို ရဲရဲႀကီးပယ္လိုက္ပါ။ အဲဒါ သတၱိပဲ။

ကိုယ္ဘာကိုတကယ္ယံုႀကည္သလဲဆိုတာမသိတဲ့သူ၊ ကိုယ္ဘာကိုယံုႀကည္တယ္ဆိုတာမသိတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ယံုႀကည္ခ်က္၊ကိုယ့္ခံယူခ်က္အတြက္နဲ႔ ခိုင္ခိုင္မာမာမရပ္တည္နိုင္တဲ့သူဟာ စစ္မွန္တဲ့သတၱိရွိတဲ့သူ ျဖစ္မလာနိုင္ဘူး၊၊ ကိုယ့္ရဲ႕အစြမ္းအစေတြ၊ကိုယ့္ရဲ႕သတၱိေတြ၊ကိုယ့္ရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြဟာ ဘယ္လိုဟာေတြလဲဆိုတာကိုမသိပဲနဲ႔ တစံုတေယာက္ကကိုယ့္ကိုျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာေအာင္၊သူတို႔ေက်နပ္ေအာင္ ေႀကာက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ဘယ္လိုအေႀကာင္းေႀကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တေယာက္ေယာက္ရဲ႕အႀကိဳက္အတိုင္း ေနျပရတယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ စစ္မွန္တဲ့သတၱိရွိတဲ့သူ ျဖစ္မလာနိုင္ဘူး။

တခုခုကိုလုပ္တဲ့အခါမွာ "ဘာျဖစ္လို႔လုပ္တယ္”ဆိုတဲ့ အရင္းခံအေႀကာင္းတရားက ကိုယ့္ရင္ထဲကမွမလာလို႔ရွိရင္ အဲဒီအလုပ္ကို သတၱိရွိရွိမလုပ္နိုင္ဘူး။ ဒါ့ေႀကာင့္ ဘာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္၊ ေက်ာင္းဆရာပဲလုပ္လုပ္ သတၱိရွိဖို႔လိုတယ္။ ဆရာဝန္လုပ္လည္း သတၱိရွိဖို႔လိုတယ္။ အေရာင္းအဝယ္တခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ငါရုိးရုိးသားသားေရာင္းမယ္ဝယ္မယ္၊ ငါ့ရဲ႕အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းနဲ႔ ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအက်ိဳးျပဳမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔လုပ္နိုင္ဖို႔ သတၱိအမ်ားႀကီးလိုတယ္။ တကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ မတရားအျမတ္မ်ားမ်ားရဖို႔မႀကိဳးစားပဲ သင့္ရုံေလာက္အျမတ္ရရင္ေတာ္ျပီဆိုတဲ့စိတ္မ်ိဳးထားနိုင္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္၊၊ ဘယ္လိုအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာရွိေနတာနဲ႔ ကိုယ္အျပင္မွာေျပာေနဆိုေနလုပ္ေနတာနဲ႔ဟာ ထပ္တူျဖစ္မွသာ သတၱိရွိတဲ့သူလို႔ေျပာလို႔ရမယ္။

သူမ်ားအထင္ႀကီးတာခံရဖို႔၊သူမ်ားႀကိဳက္ဖို႔ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔မကိုက္ညီတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ေပးေနတာ၊လုပ္ျပေနတာ၊ အခြင့္အေရးတခုခုရဖို႔ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔တကယ္မကိုက္ညီတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ေပးေနတာ၊လုပ္ျပေနတာဟာ သတၱိမရွိရာေရာက္တယ္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့လူတေယာက္လို႔ ခံစားရတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုတန္ဖိုးရွိတဲ့လူတေယာက္၊တန္ဖိုးထားထိုက္တဲ့လူတေယာက္၊ေလစားစရာေကာင္းတဲ့လူတေယာက္လို႔ ခံစားရတာဟာ သတၱိရဲ႕အေျခခံျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမေလးစားနိုင္ရင္ သတၱိရွိတဲ့သူမျဖစ္နိုင္ဘူး။

အေပၚယံပစၥည္းဥစၥာတို႔၊ရာထူးတို႔ကိုႀကည့္ျပီးေတာ့ သတၱိရွိတဲ့သူလို႔ေျပာလို႔မရဘူး။ ပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာခ်င္လည္းခ်မ္းသာေနမယ္၊ ရာထူးလည္းရွိခ်င္ရွိေနမယ္၊ ဒါေပမဲ့ အတြင္းမွာေတာ့သတၱိနည္းတဲ့သူ ျဖစ္ေနနိုင္တယ္။

ဂလဲ့စားေျခတဲ့အေနနဲ႔တံု႔ျပန္တာဟာ သတၱိမဟုတ္ဘူး။

ကိုယ့္ဘဝမွာ ေကာင္းတာေတြမ်ားမ်ားျဖစ္လာနိုင္ဖို႔ဆိုတာ မွန္ကန္တဲ့၊ျပတ္သားတဲ့ ခံယူခ်က္၊ဦးတည္ခ်က္ တန္ဖိုးထားစရာေတြရွိျပီးေတာ့ အဲဒီကိုယ္တန္ဖိုးထားတာေတြအတြက္ သတၱိရွိရွိရပ္တည္နိုင္မွသာ အဲဒီေကာင္းတာေတြဟာျဖစ္လာမယ္။

ကိုယ့္မွာ ဘယ္လိုအင္အားေတြ၊ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြ၊ဘယ္လိုပင္ကိုယ္အစြမ္းအစေတြ ရွိသလဲဆိုတာသိရမယ္။ ကိုယ့္အစြမ္းအစ၊ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ကိုယ္ယံုႀကည္ရမယ္။ အဲဒီလိုယံုႀကည္မႈရွိျပီးေတာ့ "ေဟာဒါဟာငါ့ရဲ႕ပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္း၊ ေဟာဒါဟာငါ့ရဲ႕ပင္ကိုယ္သေဘာထား၊ ေဟာဒါဟာငါတကယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္၊ ဒါကို ငါတကယ္လုပ္မယ္၊ ဒါကိုလုပ္နိုင္တဲ့စြမ္းရည္သတၱိ ငါ့မွာရွိတယ္။”လို႔ ဒီလိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုႀကည္မႈရွိရမယ္။ အဲဒီလိုယံုႀကည္မႈမွာအေျခခံျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ေနသြားရမယ္။ ကိုယ္တန္ဖိုးထားတာကိုလုပ္သြားရမယ္။ အဲဒီလိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုႀကည္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေနသြားလုပ္သြားမွသာ သတၱိဆိုတာ တေန႔တျခားတိုးပြားလာနိုင္တယ္။

ပံုမွန္ေလး၊စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေလး ေအးေအးေဆးေဆးတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ လြတ္လပ္မႈဘက္ကိုတေျဖးေျဖးေရွ႕တိုးသြားေနတာ၊ တေန႔ထက္တေန႔ပိုျပီးလြတ္လပ္တဲ့သူျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနတာ အဲဒါက အခက္ဆံုးအလုပ္ျဖစ္တယ္။ အႀကီးမားဆံုးသတၱိလည္းလိုအပ္တယ္။ အဲဒီသတၱိမ်ိဳးက အျပင္လူမျမင္နိုင္ဘူး။ ကိုယ့္ဘဝထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲျဖစ္ေနတယ္။

ငါ ဘယ္လိုလူျဖစ္ခ်င္သလဲဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာအာရုံျပဳပါ။ သိေအာင္လုပ္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကိုယ္ ဘယ္လိုလူျဖစ္ခ်င္သလဲဆိုတာသိေအာင္လုပ္ျပီး ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူျဖစ္လာေအာင္အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားပါ။ အဲဒါ အခက္ဆံုးနဲ႔ ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးအလုပ္ပဲ။ ဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုကိုယ္တကယ္ယံုႀကည္မႈရွိတဲ့သူပဲ လုပ္နိုင္မယ္။ ဒါ တကယ့္စြန္႔စားခန္းပဲ။⚡️🌚⚡️
☄သတၱိရွိရင္ လုပ္လိုက္ပါ။
☄လြတ္လပ္ခ်င္ရင္ လုပ္လိုက္ပါ။
☄သတၱိရွိမွ လြတ္လပ္မယ္။

💢ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက💢
🍃(မဟာျမိဳင္ေတာရ)🍃
၏
💧ေတြးမိတိုင္းေပ်ာ္တယ္💧
📝စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္📝
📖စာမ်က္ႏွာ(၇၀)