ဒါနအက်ိဳး ***********

 တိရစၧာန္ကိုလွဴရင္ ကိုယ္လွဴတာထက္ အဆတစ္ရာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရမယ္။ တခ်ိဳ႔က ထင္ေကာင္းထင္မယ္။ ကိုယ္ကတစ္ခါလွဴတာ သူတို႔က အဆတစ္ရာ ဘယ္လိုလုပ္ အက်ိဳးေပးမတုန္းဆိုေတာ့ ဒါက လက္ေတြ႔ျပဖို႔ရန္ လြယ္တယ္ေလ။ မ်ိဳးေစ့ေလးတစ္ေစ့၊ ဥပမာ သရက္ပင္ေလး စိုက္လိုက္တယ္။ ကိုယ္က တစ္ေစ့ပဲစိုက္ရတယ္၊ သီးတဲ့အခါက်ေတာ့ အမ်ားႀကီးသီးတယ္။ ကိုယ္စိုက္တာ၊ ရင္းလိုက္တာက တစ္ေစ့ပဲ ရင္းလိုက္တာေပါ့။

ရလာတဲ့အခါက်ေတာ့ အသီးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ။ အဲဒါလိုပဲ ဒါနေကာင္းမႈဟာ ကိုယ္လွဴလိုက္တာကေတာ့ တစ္ခါပဲ၊ သို႔ေသာ္ ဒီအလွဴေပၚမွာရွိတဲ့ ေစတနာစြမ္းအားေတြဟာ မ်ိဳးေစ့ေတြျဖစ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာစကားမွာ "ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴရင္ ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္ အက်ိဳးရွိတယ္"ဆိုတာ ဒါေျပာတာ။

အဲဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားက တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ကိုလွဴတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ တိရစၧာန္ကို သနားလို႔ ေကြ်းတဲ့အလွဴမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
အိမ္မွာေမြးတဲ့ တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ကို ဥပမာ- အႏၲရာယ္ ကာကြယ္ေဖာ္ရတဲ့ ေခြးေတြဘာေတြ ေကြ်းတာမ်ိဳးက်ေတာ့ ဒါက give and take (အေပးအယူ) ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အိမ္ေမြးထားလို႔ ေကြ်းတာမ်ိဳးက ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေကြ်းတာ၊ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ အလွဴလို႔ ေခၚလို႔မရဘူးေပါ့။
သနားလို႔ တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ကို ေကြ်းလိုက္ ေမြးလိုက္တယ္။ အဲဒီလို ေကြ်းလိုက္ ေမြးလိုက္လို႔ ရလာတဲ့ ဒကၡိဏဆိုတဲ့ ဒါနကုသိုလ္ရဲ႔အက်ိဳးဟာ အဆတစ္ရာေလာက္ ရတယ္တဲ့။

ပုထုဇဥ္ဒုႆီလဆိုတာ တိရစၧာန္ထက္ နည္းနည္းအဆင့္ျမင့္တဲ့လူပဲ။ ကိုယ္က်င့္တရားေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ လူသားျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို လူသားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို လွဴလို႔ရွိရင္ အဆတစ္ေထာင္ အက်ိဳးေပးတယ္။ သူက တိရစၧာန္ထက္ေတာ့ သာတာေပါ့။ ရလာတဲ့အက်ိဳးက အဆတစ္ေထာင္ အက်ိဳးေပးတယ္။

တစ္ခါ သီလရွိတဲ့ ပုထုဇဥ္ကို လွဴမယ္ဆိုရင္ သီလရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ တန္ဖိုးက တက္သြားတယ္၊ အဆတစ္သိန္း အက်ိဳးေပးတယ္။

တစ္ခါ သီလရွိ႐ံုတင္မကဘူး၊ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ သမာဓိက်င့္စဥ္ေတြက်င့္လို႔ ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြကင္းၿပီးေနတဲ့ တကယ့္သူေတာ္စင္ႀကီးေတြကို လွဴတဲ့အခါ အဆေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္း အက်ိဳးေပးတယ္တဲ့။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈရဲ႔ အက်ိဳးေက်းဇူးကို analyse လုပ္ျပတယ္။

ဒီေနာက္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေသာတာပန္မျဖစ္ေသးေပမယ့္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေသာတာပတၱိမဂၢ႒ပုဂိၢဳလ္၊ မဂၢ႒ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ ေျပာ႐ံုေျပာရတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကို လွဴလို႔မွမရဘဲ။ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္လို႔ပဲ ေျပာမယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ၀ိပႆနာက်င့္စဥ္တစ္ခုကို က်င့္ေနတယ္၊ ေသာတာပန္ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး၊ အဲဒီ ပုဂိၢဳလ္ကို လွဴလို႔ရွိရင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ိဳးရတယ္။

အက်ိဳးေက်းဇူးေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ရတယ္လို႔ ဂဏန္းနဲ႔ သတ္မွတ္ၿပီး ေျပာလို႔မရဘူး၊ အပၸေမယ် အသေခ်ၤယ် ေရတြက္လို႔မရဘူး၊ အတိုင္းအတာ အကန္႔အသတ္မရွိဘူးလို႔ ဒီလိုေဟာတယ္။

ေနာက္ ေသာတာပန္ပုဂိၢဳလ္ကို လွဴလို႔ရွိရင္ အက်ိဳးေပး အတိုင္းအတာ အကန္႔အသတ္မရွိဘူးဆိုတာ ေျပာစရာမလိုဘူး။

ေသာတာပန္ထက္ျမင့္တဲ့ သကဒါဂါမ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္၊
အဲဒီထက္ျမင့္တဲ့ သကဒါဂါမ္ပုဂိၢဳလ္၊
အဲဒီထက္ျမင့္တဲ့ အနာဂါမ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊
အနာဂါမ္ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ထက္ျမင့္တဲ့ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္၊
ရဟႏၲာျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊
ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္၊
သူ႔ထက္ျမင့္တဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါ၊
ပေစၥကဗုဒၶါထက္ျမင့္တဲ့ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရား၊

အဲဒီ ပုဂိၢဳလ္ေတြကို လွဴတဲ့အခါ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြမ်ားတယ္။ ဒါက ပုဂၢလိကဒါနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရရွိမယ့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကို ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္ျပတာျဖစ္တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားကေဟာတယ္၊ ပုဂၢလိကဒါနဟာ သံဃိကဒါနကိုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေက်ာ္လႊားႏိုင္ဘူး တဲ့။ ပုဂိၢဳလ္ကို လွဴတဲ့ဒါနက သံဃိကဒါနကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္သည့္အတြက္ သံဃာကို ရည္စူးတာက ဒီ့ထက္ ပိုအက်ိဳးမ်ားတယ္တဲ့။

အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph.D)။
အရွင္ေခမိႏၵ တိပိဋကနိကာယေက်ာင္းတိုက္