❆ ၀ါေခါင္လျပည့္ - ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ ❆ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

 ❀ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔ကို ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔လို႔
ေခၚရတာက ပါဠိအ႒ကထာဋီကာ အသြားအလာ
အဆိုအမိန္႔တို႔ကို ၾကည့္႐ႈေရွ႕ေနာက္ေထာက္ထား၍
ေမတၱာသုတ္ေတာ္ကို ဒီေန႔မွာ(သို႔မဟုတ္)
၀ါေခါင္လမျပည့္မီေလးမွာ ၁-ရက္၊ ၂-ရက္
အလုိမွာ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပဲလို႔ တြက္ခ်က္ယူဆၿပီး
“ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔” လို႔ ဆိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶ ေမတၱသုတ္ေဟာေတာ္မူရျခင္း
-------------------------------------------
ျမတ္စြာဘုရား ေကာသလတုိင္း သာ၀တၳိၿမိဳ႕
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ ကိန္းေအာင္းစံေပ်ာ္ေတာ္မူေသာ
ကာလ၊ တခုေသာ ၀ါဆိုဦးမွာ သံဃာေတာ္(၅၀၀)တုိ႔
ဘုရားထံမွာ ကမၼ႒ာန္းနည္း ေတာင္းခံၿပီး
ေတာအုပ္တစ္ခုသို႔၀င္၍ ၀ါကပ္ကာ တရား
အားထုတ္ေနၾကပါတယ္။

❀ ထိုေတာတြင္ ရွိေနၾကေသာ နတ္မ်ားက သံဃာေတာ္
တို႔၏ သီလအရွိန္ကုိ ႐ိုေသၾကေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔
ေနရာမ်ားမွ ဖယ္ရွားေပးၾက၊ ေရွာင္ေနၾကပါတယ္။

❀ ေလးစားအပ္ေသာ ဧည့္သည္မ်ား မိမိတို႔ေနရာသို႔
ၾကာၾကာႀကီး လာေရာက္လွ်င္ အိမ္ရွင္
အေနၾကပ္သလိုပါပဲ။ သံဃာကို ႐ိုေသတဲ့
နတ္မ်ား၊ ႐ုကၡစိုး၊ ဘုမၼစိုးမ်ားေပါ့။ အေနၾကပ္ၾကတဲ့
အတြက္ သူတို႔ေနရာမွာ တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့
သံဃာေတာ္မ်ားကို ၿခိမ္းေျခာက္ၾက၊
ေခ်ာက္လွန္႔ၾကပါတယ္။

❀ အဲဒါေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား သမာဓိပ်က္ၿပီး၊
၀ါဆိုၿပီးစ ၀ါတြင္းကာလမွာဘဲ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔
ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ေမးစစ္ေတာ့
ေတာေခ်ာက္လို႔ ျပန္လာခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္း
ေလွ်ာက္တင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါ
ျမတ္ဘုရားက သင္တို႔-အဲဒီေတာက နတ္ေတြကို
မိတ္မဖြဲ႕ၾကလို႔ သူတို႔ ေခ်ာက္လွန္႔တာပဲ။
သူတုိ႔ေနရာမွာ သူတို႔ကို ေကာင္းစြာ မိတ္ဖဲြ႕ၿပီးမွ
ေနၾကမယ္ဆိုလွ်င္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေနၾကလိမ့္မယ္။
ရဟန္းတို႔ မိတ္ဖဲြ႕ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းကို
သင္ယူသြားၾက၊ ဒီေနရာဒီေတာကိုပဲျပန္သြားၾက၊
ေတာသို႔မ၀င္ခင္ အဲဒီနတ္ေတြကို မိတ္ဖဲြ႕ၾက၊
မိတ္ေဆြဖြဲ႕ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းကေတာ့
ေမတၱာတရားပဲဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ
ေမတၱာသုတ္ကို ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

“ေမတၱာအစြမ္းျဖင့္ နတ္မ်ားျဖင့္ေျပလည္သြားျခင္း”
-----------------------------------------------------
ေမတၱာသုတ္ကို နာၾကားသင္ယူၿပီး ထိုရဟန္း(၅၀၀)တို႔
ထိုေတာကို ျပန္သြားၾကရပါတယ္။
ေတာမ၀င္ခင္ ေမတၱာပြားၾကတဲ့အတြက္ ယခင္
ၿခိမ္းေျခာက္လႊတ္ခဲ့တဲ့ နတ္မ်ားဟာ ယခုေတာ့
ေက်ာင္းသား၊ ကပၸိယ၊ တပည့္မ်ားကဲ့သို႔ တ႐ိုတေသ
ခရီးဦးႀကိဳဆို၍ ေနရာေပးၾက၊ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးၾကပါတယ္။
ေမတၱာသုတ္ေတာ္ျဖင့္ နတ္မ်ားကို မိတ္ဖြဲ႕ၿပီး
နတ္မ်ားအေစာင့္အေရွာက္ျဖင့္ အထက္ပါ ရဟန္း
(၅၀၀)တို႔ ထိုေတာမွာပဲ ၀ါဆို၀ါကပ္ျပဳ၍
တရားအားထုတ္ၾကရာ အားလံုး ၀ါတြင္းမွာပဲ ရဟႏၲာ
ျဖစ္ၾကပါတယ္။

❀ ဒုတိယ ပ၀ါရဏာျပဳအၿပီးမွာ ဘုရားဖူးဖို႔၊
ျပန္လည္ အစီရင္ခံဖို႔ ေဇတ၀န္သို႔
ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။အထက္ပါ အတၳဳပၸတၱိအသြား
အလာကိုၾကည့္လွ်င္ နတ္မ်ားေခ်ာက္သျဖင့္
ေဇတ၀န္ ျပန္ေရာက္တာ ၀ါေခါင္လျပည့္
ဒုတိယ၀ါဆိုေန႔ပါပဲ။ ေမတၱာသုတ္ကို ထိုေန႔မွာ
နာၾကားၿပီး ထိုေတာသို႔ပဲျပန္၍ ၀ါကပ္ခဲ့ရတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔ကို
“ေမတၱာသုတ္ေတာ္ေန႔၊ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ရယ္”
လို႔ ေခၚဆိုႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

“ေမတၱာတရား(၀ါ) ျမင့္ျမတ္ေသာက်င့္စဥ္”
--------------------------------------------
ေမတၱာဆိုတာကို အဘိဓမၼာမွာ တရားကိုယ္အားျဖင့္
အေဒါသ ေစတသိက္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
အမ်က္မထြက္ျခင္း၊ စိတ္မဆိုးျခင္း၊ မဖ်က္ဆီးျခင္း၊
မေႏွာင့္ယွက္ျခင္း၊ ရန္မျပဳျခင္း စသည္
အဓိပၸာယ္မ်ားရပါတယ္။

❀ ေဒါသက ရန္ညွိဳးရန္သူဖြဲ႕တဲ့ မေကာင္းတရားျဖစ္လို႔
အေဒါသက မိတ္ေဆြဖြဲ႕တဲ့တရား၊
ခ်စ္ခင္သူမ်ားျပားေအာင္ စည္း႐ံုးတဲ့
အေကာင္းတရားပါပဲ။

❀ ေဒါသသည္ အပူဓာတ္ျဖစ္လို႔ အဖြဲ႕အစည္းကို
ပ်က္ျပယ္ေစတတ္ပါတယ္။
အေဒါသကေတာ့ အေအးဓာတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္
အဖြဲ႕အစည္းကို အားေပးခိုင္ျမဲေစပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ေဒါသအားႀကီးတဲ့သတၱ၀ါမ်ားမွာ
ၾကမ္းတမ္းတဲ့ သေဘာေတြလႊမ္းေနတာေၾကာင့္
ခ်ဥ္းကပ္ေပါင္းသင္းဖို႔ အလြန္ခက္ပါတယ္။

❀ သူတို႔မွာ ခ်စ္ခင္သူမိတ္ေဆြ ရွားပါးေနတတ္ပါတယ္။
က်ားေတြ၊ ျခေသၤ့ေတြ၊ ေႁမြေပြး၊ ေႁမြေဟာက္ေတြ
အနီးအနားသို႔ လူေတြ၊ တိရိစၧာန္ေတြဟာ ခ်ဥ္းကပ္
ဖို႔ရန္ မ၀ံ့မရဲ ခက္ခဲ ေနသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္
ေမတၱာဘာ၀နာ ဆိုတာဟာ က်ား၊ ျခေသၤ့၊ ေႁမြေပြး၊
ေႁမြေဟာက္နဲ႔တူတဲ့ ေဒါသစိတ္ကို ေခါင္းပါးေအာင္၊
ပယ္ႏႈတ္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ က်င့္စဥ္ပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။

“ေမတၱာ၏ ေရွ႕ေျပးအက်င့္ (၁၄)ပါး”
--------------------------------------
ေမတၱာသုတ္ေတာ္မွာ ေတာရပ္မွီရဟန္း(၅၀၀)တို႔အား
ျမတ္စြာဘုရားက ေမတၱဘာ၀နာက်င့္မယ့္ပုဂၢိဳလ္သည္
ေရွ႕ေျပးအက်င့္ (၁၄) ပါးကို က်င့္ရမယ္လို႔
ေဟာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဘာ၀နာျဖင့္
ေဒါသကို ေလ်ာ့၍ ေလ်ာ့၍၊ ႏွိမ္၍ ႏွိမ္၍၊
ပယ္၍ ပယ္၍ လာခဲ့ရာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ေဒါသေခါင္းပါးလာေသာအခါ
အတၳကုသလ၊ သကၠ၊ ဥဇု စေသာ ေကာင္း
ျမတ္သည့္ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ား တိုးတက္လာမည္
ျဖစ္ပါသည္။

❀ “အတၳကုသလ” ဆိုတာ အက်ိဳးစီးပြားရွိသည့္
အလုပ္၌ ကၽြမ္းက်င္ႏိုင္နင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါေသာ အတၳန ဇာနာတိ စသည္ျဖင့္ ေဟာေသာ
ေဒသနာမ်ားမွာ ေဒါသသည္ ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးကို
မသိ၊ မျမင္ဟု ေဟာေတာ္ မူပါသည္။
အဲဒါေၾကာင့္ ေဒါသကင္းေသာစိတ္ = အေဒါသစိတ္ကို
ပိုင္ဆိုင္ သူသည္သာလွ်င္ အတၳကုသလ =
အက်ိဳးစီးပြား၌ ကြၽမ္းက်င္ႏိုင္နင္းသူ၊
သေကၠာ = မိမိ သူတပါး အက်ိဳးမ်ားသည့္ လုပ္ငန္း၌
စြမ္းႏိုင္သူ စသည္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။

❀ ေဒါသအေမွာင္တြင္း၌ က်ေရာက္ေနသူသည္ မိမိႏွင့္
လူအမ်ား အက်ိဳးျဖစ္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ိဳး၌ ကြၽမ္းက်င္မႈ
ႏွင့္ စြမ္းရည္မ်ားမရွိေတာ့သည့္အျပင္ ပ်က္စီးျခင္း
သို႔ပင္ က်ေရာက္သြားႏိုင္ပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ေဒါသစိတ္ကို ေမတၱာျဖင့္ ပယ္ရွားႏိုင္သူသည္-

(၁)။ မိမိ သူတပါး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားမည့္ လုပ္ငန္းမ်ား၌
ကြၽမ္းက်င္ႏိုင္နင္းလာမည္။
(၂)။ ထိုလုပ္ငန္းမ်ိဳး၌ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ
အစြမ္းသတၱိမ်ား ရွိလာမည္။
(၃)။ ေဒါသကင္းသည့္ ထိုသူသည္ ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္
သံုးပါး အလြန္ေျဖာင့္မတ္လာမည္။
(၄)။ စိတ္ထားႏူးညံ့လာသည့္အတြက္ ေျပာဆို
ဆက္ဆံရာမွ အလြန္လြယ္ကူလာမည္။
(၅)။ အေျခအေန အရပ္ရပ္မွာ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေအာင္
ေနတတ္သူ ျဖစ္လာမည္။
(၆)။ ေဒါသကင္းသည့္ ထိုသူကို ျပဳစုလုပ္ေကြၽးဖို႔
လြယ္ကူေခ်ာမြတ္ေနမည္။
(၇)။ အရာရာကို ေက်နပ္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းတတ္
သည့္အတြက္ အမႈကိစၥ မမ်ားေတာ့ေပ။
(၈)။ အပိုကိစၥ၊ အပိုအလုပ္ေတြ နည္းသြားၿပီး
ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္မ်ား ေပါ့ပါး သြက္လက္လာမည္။
(၉)။ တည္ၿငိမ္ေသာ စိတ္ထား၊ ရင့္က်က္ေသာ
အသိဉာဏ္၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ ခ်ိဳသာေသာ
စကားရွိသည့္ ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီးလူေကာင္း
(Gentleman) တေယာက္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။

(၁၀)။ ေဒါသကင္းသည့္ ေမတၱာရွင္သည္ မိမိ
ပတ္၀န္းက်င္ ေလာကႏွင့္လူသားတုိ႔ အေပၚမွာ
ေဒါသျဖင့္ ရန္ညွိဳးဖြဲ႕၍လည္း ညိကပ္၍မေနဘဲ
ထိုေဒါသျဖင့္ပင္ အမ်က္ထြက္၍ေမာင္းႏွင္ မထုတ္ဘဲ၊
တြယ္တာျခင္း (Attachment) ႏွင့္
တြန္းထုတ္ျခင္း (Detachment) တို႔မွ
လြတ္ေျမာက္၍ တနည္းအားျဖင့္ ရာဂျဖင့္ ျငိကပ္ျခင္း၊
ေဒါသျဖင့္ စက္ဆုတ္ျခင္းတို႔မွ လြတ္ေျမာက္၍
ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ လူသားတို႔အေပၚမွာ ခ်စ္သူ၊ မုန္းသူ၊
ေ၀းသူ နီးသူ၊ ယုတ္သူ ျမတ္သူ စသည္ မခြဲျခား၊
တသားတညီတည္း သေဘာထား၍ အပိုင္းအျခားမရွိ၊
ခြဲျခားမႈမရွိ အစြန္းႏွစ္ဘက္မွ လြတ္ေျမာက္လာမည္
ျဖစ္သည္။

❀ ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာကို ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူ၍
လည္းေကာင္း၊ အပရိမာဏ ဟူ၍ လည္းေကာင္း
ေဟာေတာ္မူပါသည္။

❀ ဤေမတၱာသုတ္ေတာ္၌ အေကာင္းေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါေစ
ဟူ၍ ပို႔ေသာနည္း၊ မေကာင္းတာေတြ မျဖစ္ပါေစႏွင့္ဟူ၍
ပုိ႔ေသာနည္းအားျဖင့္ (၂) နည္းျဖင့္ က်င့္သံုးႏိုင္ပါသည္။
ပထမနည္း၌ ျမင္ဘူးေသာ သတၱ၀ါ၊
မျမင္ဘူးေသာ သတၱ၀ါ၊
ျမင္ႏိုင္ေသာ သတၱ၀ါ၊
မျမင္ႏိုင္ေသာ သတၱ၀ါ၊
ကိေလသာရွိေသာ သတၱ၀ါ၊
ကိေလသာကင္းေသာ သတၱ၀ါ၊
ပဋိသေႏၶေနဆဲ သတၱ၀ါ၊
ဖြားျမင္ေပါက္ေျမာက္ၿပီးေသာ သတၱ၀ါ၊
ဘ၀သံသရာ က်င္လည္ေနဆဲ သတၱ၀ါ၊
ဘ၀သံသရာခရီး ၿပီးဆံုးၿပီးေသာ သတၱ၀ါ၊
ထိုဆိုခဲ့ေသာ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔သည္
၁။ ကိုယ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ။
၂။ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ။
၃။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းၾကပါေစ။

❀ ထို႔ျပင္ ကိုယ္ခႏၶာ တိုေသာသတၱ၀ါ၊
မတိုမရွည္ အလတ္ရွည္ေသာသတၱ၀ါ။စားသတၱ၀ါ၊ ကိုယ္ခႏၶာ ႀကီးေသာ
သတၱ၀ါ၊ ငယ္ေသာ မႀကီးမငယ္ အလတ္စား သတၱ၀ါ၊
ကိုယ္ခႏၶာ၀ေသာ ပိန္ေသာ မပိန္မ၀
အလတ္စားသတၱ၀ါ အားလံုးတို႔သည္-
၁။ ကုိယ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ။
၂။ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ။
၃။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းၾကပါေစ။
အဲဒီလိုလဲ ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။

❀ မေကာင္းတာေတြ မျဖစ္ေစဖို႔ဆိုတဲ့ ဒုတိယနည္းမွာ-
ဘံုသံုးဆယ္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် သတၱ၀ါအားလံုးတို႔သည္-
၁။ အမ်က္ထြက္ျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၂။ လွည့္ပတ္လိုျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၃။ အထင္ေသးျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၄။ ေႏွာက္ယွက္လိုျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၅။ ႏွိပ္စက္လိုျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၆။ ဆင္းရဲလိုျခင္း အခ်င္းခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
၇။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ဟု နည္းႏွစ္ပါးစံုကို ျခံဳငံု၍ ပြားမ်ားေလ့က်င့္ႏိုင္ပါသည္။

❀ ေမတၱာ၏ အေဒါသလကၡဏာ ပိုမို၍ ထင္ရွားေပၚလြင္ေစရန္
ဤသို႔ လည္း ဆင္ျခင္အပ္ပါသည္။
“ ကိုယ္တိုင္ ရင္၌ လြယ္၍ ေမြးဖြားလာခဲ့ရေသာ
တဦးတည္းေသာ သားရွိသည့္ မိခင္သည္ ထိုသားငယ္
ရင္ခြင္၌ေနစဥ္ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ကိုစြန္႔၍
ေျခလက္တို႔ျဖင့္ တြန္းထိုး ကန္ေက်ာက္ေစကာမူ
အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ
ထိုတစ္ေယာက္တည္းေသာ သားရင္းကို မိမိ၏
အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္
ျပဳစုသလို ” သတၱ၀ါအားလံုး၏ အေပၚမွာ
အမ်က္ထြက္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ၊ မေကာင္းျဖစ္ေစလိုျခင္း
လံုးလံုးကင္း၍ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာခ်ည္းသာ
ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ မိခင္စိတ္မ်ိဳး ထားရမည္ဟု
ေဟာေတာ္မူပါသည္။ အနနတစၾကာ၀ဠာ၊
အနႏၲ သတၱ၀ါတို႔အေပၚမွာ ေဒါသဟူသည့္
အတြင္းရန္ကင္းသျဖင့္ အပိုင္းအျခား အကန္႔အသတ္မရွိ
က်ယ္ျပန္႔ မြန္ျမတ္သည့္စိတ္ကို တိုးပြားေအာင္
ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမင့္ျမတ္ေသာေနျခင္း(ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ေနျခင္းအက်ဳိး)
-----------------------------------------------------

နိဂံုးမွာ အပိုင္းအျခားမရွိသည့္ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔၏
ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာစိတ္
မေကာင္းတာႏွင့္ ဆင္းရဲမွန္သမွ် မျဖစ္ေစခ်င္ေသာ
က်ယ္ျပန္႔ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ ဟိတကာမစိတ္ကို
ေန႔ေန႔ညညမရပ္မနား သြားသြားရပ္ရပ္၊
ထိုင္ထိုင္အိပ္အိပ္ မတိတ္ဆိတ္ဘဲ
အဆက္မျပတ္ ပြားမ်ား၍သာ ေနၾကရာ၏။
ဤသို႔လွ်င္ ေမတၱာအသိ အျမဲရွိသူတို႔၏ ေနျခင္းကို
“ျဗဟၼ၀ိဟာရ (Noble Abiding) =
ျမတ္ေသာေနျခင္း” ဟု ေခၚပါသည္။

❀ သူေတာ္စဥ္အေပါင္းတို႔ ကိုယ္က်ိဳး သူက်ိဳး ဤႏွစ္မ်ိဳးကို
သည္ပိုးေဆာင္ရြက္ လုိသူတိုင္း ဤေမတၱာဘာ၀နာကို
ပြားမ်ားၾကရပါသည္။ေမတၱာျပည့္စံုလွ်င္ ခႏၲီပါ
ၿပီးျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူေသာ
အက်ိဳးကိုပြားမ်ားၾကရပါသည္။ ေမတၱာျပည့္စံုလွ်င္
ခႏၲီပါ ၿပီးျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ ေစေတာ၀ိမုတၱိဟူေသာ
အက်ိဳးကို ဤဘ၀မွာပင္ ရရွိႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
-【သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဉာဏိႆရ】
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association