"ဘဝဆိုတာ လမင္းႀကီးလို ျပည့္လိုက္ကြယ္လိုက္ပဲ"

 

 လ ဆိုတာ ျပည့္ၿပီးရင္ ကြယ္ရသလို
ဘဝဆိုတာလည္း တက္ၿပီးရင္က်ရတာပဲ

ျဖစ္ၿပီးရင္လည္း ပ်က္ရတာပဲ
ဘာမွတစ္သမတ္တည္း မရွိဘူး
ေသခ်ာေပါက္ရွိေနတာကေတာ့ မၿမဲျခင္းပဲ
ဘဝဆိုတာ လ လိုပဲ
အၿမဲတမ္းျပည့္ေနတာ မဟုတ္သလို
အၿမဲကြယ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
တေျဖးေျဖးဆန္း တေျဖးေျဖးျပည့္ တေျဖးေျဖးဆုတ္
တေျဖးေျဖးကြယ္
ဒါဟာ သဘာဝရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ
ဘဝရဲ႕ အေျပာင္းအလဲပဲ မဟုတ္လား
အဆင္ေျပေနလို႔လည္း သတိလက္လြတ္မျဖစ္ဖို႔
လိုသလို အဆင္မေျပလို႔လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
ျဖစ္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘူး
ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္ေျပလိုက္မေျပလိုက္
တက္လိုက္က်လိုက္ ျဖစ္ေနတာကိုက
ဘဝရဲ႕ သေကၤတပဲ
အခ်ိန္နဲ႔အေျခအေန အခိုက္အတ့ံကို
မယိမ္းယိုင္ေအာင္ ထိမ္းေနႏိုင္ရင္
ဘဝရဲ႕ေလာကဓံဆိုတာ ေက်ာ္လႊားသြားမွာပါပဲ
ဘဝျပည့္ေနလို႔လည္း ဓမၼမေမ့နဲ႔
ဘဝကြယ္ေနလို႔လည္း ဓမၼမပယ္နဲ႔
ဘဝကယ္ဖို႔ဆိုတာ ဓမၼနဲ႔ပဲ ေျဖဆည္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္
အပၸမာဒတရားလက္ကိုင္ထား
သတိအားေတြ မက်ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားၾကရမွာပဲေပါ့
(မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ)