ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ သာသနာ ==============

 

 ဘုရားစကားေတြ စာအုပ္ထဲမွာ ရွိေနတာ သာသနာတည္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေပထုပ္ထဲမွာ ရွိေနတာကို သာသနာတည္တယ္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာက္တံုးႀကီးထဲမွာ ရွိေနတာကို သာသနာတည္တယ္ လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ လူေတြရဲ႕ နွလံုးသားထဲေရာက္မွ သာသနာတည္တယ္လို႔ ေျပာတာ။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမေတြ ကိုယ့္နွလံုးသားထဲမွာ တည္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္မွာ သာသနာရွိတယ္လို႕ေခၚတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတြ နွလံုးသားထဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီဆို ဒီပုဂၢိဳလ္ သာသနာကြယ္ေနတာနဲ႔ မတူဘူးလား။ ဘယ္လိုပဲ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြ ေတြ႕ရေတြ႕ရ၊ ဘုရားဖူးေတြ ဘယ္လိုပဲ လည္ေနေန၊ ေက်ာင္းေတြ ဘယ္လိုပဲ သြား သြား၊ ပိဋကတ္သံုးပံုထဲမွာ ေဟာထားတဲ႔ တရားဓမၼေတြရဲ႕ အနွစ္ခ်ဳပ္ေတြ ကိုယ္႔ရင္ထဲ မေရာက္ဘူး၊ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးမႈ မရွိဘူးဆိုရင္ သာသနာတည္တယ္လို႔ ေခၚနိုင္ပါ႔မလား။ ( မေခၚနိုင္ပါဘုရား ) ဒီေတာ႔ ရင္ထဲက သာသနာက ပိုအေရးမႀကီးဘူးလား။ ကိုယ့္ရင္ထဲက သာသနာကို မေပ်ာက္ေအာင္ ထိန္းရမယ္။ ဘာနဲ႔ ထိန္းရမလဲဆိုရင္ သင္ယူရမယ္။ တရားနာေနတာဟာ သင္ယူေနတာပဲ။ စာအုပ္ႀကီးကိုင္ၿပီး စာဖတ္ေနတာမွ သင္တာမဟုတ္ဘူး။ ဓမၼကထိကေတြ တရားေဟာတဲ႔အခါ တရားနာေနတာဟာ သင္ေနတာပဲ။ အဲဒီတရားေဟာတဲ႔ထဲက မွတ္သားၿပီး လက္ေတြ႔က်င့္သံုး မယ္ဆိုရင္က်င့္ေနတာလို႔ ေခၚတယ္။ ဒါသာသနာျပဳတာ။ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ သင္တာနဲ႔ က်င့္တာ ဒီနွစ္ခုပဲ။ သာသနာျပဳအစစ္ဆိုတာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာထားတဲ႔ တရားဓမၼေတြကို သင္ယူတာနဲ႔ က်င့္သံုးတာဟာ တကယ့္သာသနာျပဳ အစစ္ပဲ။ အဲဒီလိုက်င့္သံုးမွ သာသနာသည္ ရင္ထဲေရာက္မွာေပါ႔။ ရင္ထဲက သာသနာ မေပ်ာက္မွသာသနာမကြယ္တာ။ နို႔မို႔ဆိုရင္ သာသနာကြယ္သြားနိုင္တယ္။ ဆရာေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ သာသနာျပဳစြမ္းအားစု တရားေတာ္မွ ေကာက္နုတ္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ မိမိတို႔ရင္ထဲက သာသနာမကြယ္ေအာင္ တရားနာျခင္း၊ တရားစာေပမ်ား ေလ႔လာဖတ္ရႈျခင္း၊ လက္ေတြ႕လိုက္နာ က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ သာသနာတည္တံ႔နိုင္ၾကၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ႔ေကာင္းမ်ား ရရွိနိုင္ၾကပါေစ။ Posted by Words of Buddha
အညတရ ဘိကၡဳ