* ေလာဘ အားႀကီးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ေလာဘက သူလိုခ်င္တာ ရဖို႔ဘဲ ။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ရရ ရရင္ ၿပီးေရာ ။
ဒါကိုဘဲ သူ ဆံုးျဖတ္မွာဘဲ ။
ေလာဘက သူလိုခ်င္တာ ရဖို႔ဘဲ ။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ရရ ရရင္ ၿပီးေရာ ။
ဒါကိုဘဲ သူ ဆံုးျဖတ္မွာဘဲ ။
* ေဒါသ အားႀကီးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
မေက်နပ္တဲ႔ စိတ္ အားႀကီးေနတယ္ ။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ
သူ႔ အတြက္ ဘာ အေရးႀကီးဆံုးလည္း ဆိုေတာ႔
သူတစ္ပါး ကို
- ေျပာရ ဆိုရ ဖို႔
- ႐ိုက္ရ ႏွက္ရ ဖို႔
- ျပစ္ဒဏ္ ေပးရဖို႔
- ႏွိပ္စက္ ရဖို႔ က
အေရး အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေနတယ္ ။
အဲဒါ ဟာ တရားတယ္
အဲဒါ ဟာ မွ်တတယ္ လို႔ သူ ထင္မွာဘဲ ။
ဒါမွ လုပ္သင္႔တဲ႔ ကိစၥလို႔ သူ ထင္မွာဘဲ ။
* မာန ျဖစ္တဲ႔ အခါမွာ
ဘယ္လို ေနသလည္း ဆိုေတာ႔
သူမ်ားထက္ သာ ရဖို႔ အေရး အႀကီးဆံုးဘဲ ။
တျခား ကိစၥေတြ အေရး မႀကီးဘူး ။
* ထို႔အတူ
ဣႆာ မစၧရိယ စိတ္သေဘာထား လည္း
ဒီလိုဘဲ ။
မနာလိုတဲ႔ စိတ္ ဝန္တိုတဲ႔ စိတ္ ႐ွိတယ္ ။
သူမ်ား ႀကီးပြားတာကို မလိုခ်င္ဘူး ။
သူ မႀကီးပြားသင္႔ဘူး လို႔ ယူဆတယ္ ။
ငါ ဘဲ ႀကီးပြားသင္႔တယ္ လို႔ ထင္ေနတယ္ ။
ကိုယ္႔ မွာ ႐ွိတာကို မွ်ေပးဖို႔ စိတ္ မကူးႏိုင္ဘူး ။
* လူေတြရဲ ႔ စိတ္ မွာ
ေလာဘ ျဖစ္လိုက္
ေဒါသ ျဖစ္လိုက္
မာန ျဖစ္လိုက္
မနာလို ဝန္တို စိတ္ ျဖစ္လိုက္ ။
ေတာ္ၾကာ ေလာဘ ျပန္ျဖစ္လိုက္ ။
ေတာ္ၾကာ မာန ျဖစ္လိုက္ ။
- သတိ မ႐ွိတဲ႔ သူ
- ေမာဟနဲ႔ ေနတဲ႔ သူ ဆိုရင္
တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခု ေတာ႔
တစ္လွည့္ စီ ျဖစ္ေနတာ ေနာ္ ။
* စိတ္ ရဲ႕ သဘာဝ ဟာ
- ေလာဘ ျဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ေလာဘ ကို ငါ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ ကို ငါ႔ စိတ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ က လိုခ်င္ ေနတာကို
ငါ လိုခ်င္တယ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ က တရားတယ္ လို႔ ထင္ရင္
ငါ တရားတယ္ လို႔ ယူဆမွာဘဲ ။
- ထို႔အတူ ဘဲ
ေဒါသ ဝင္လာတဲ႔ အခါမွာ လည္းဘဲ
ေဒါသ ကို ငါ လို႔ ထင္ေနတယ္ ။
ေဒါသ က လုပ္ခ်င္တာ ကို
အေရးႀကီးတယ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
အဲသလို ျဖစ္ေနတာ ေနာ္ ။
* ဒါေပမယ္႔
သတိ နဲ႔ ဉာဏ္ နဲ႔ ၾကည့္တတ္တဲ႔ သူ အဖို႔
ဒီ ေဒါသ ေလာဘ ဟာ
ငါ မဟုတ္ဘူး လို႔ ျမင္လာတယ္ ။
ဒါေၾကာင္႔
" သူတို႔ ခိုင္းတိုင္း " မလုပ္ေတာ႔ဘူး ။
သူတို႔ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ကေန လြတ္သြားတယ္ ။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ( မဟာၿမိဳင္ေတာရ )
မေက်နပ္တဲ႔ စိတ္ အားႀကီးေနတယ္ ။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ
သူ႔ အတြက္ ဘာ အေရးႀကီးဆံုးလည္း ဆိုေတာ႔
သူတစ္ပါး ကို
- ေျပာရ ဆိုရ ဖို႔
- ႐ိုက္ရ ႏွက္ရ ဖို႔
- ျပစ္ဒဏ္ ေပးရဖို႔
- ႏွိပ္စက္ ရဖို႔ က
အေရး အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေနတယ္ ။
အဲဒါ ဟာ တရားတယ္
အဲဒါ ဟာ မွ်တတယ္ လို႔ သူ ထင္မွာဘဲ ။
ဒါမွ လုပ္သင္႔တဲ႔ ကိစၥလို႔ သူ ထင္မွာဘဲ ။
* မာန ျဖစ္တဲ႔ အခါမွာ
ဘယ္လို ေနသလည္း ဆိုေတာ႔
သူမ်ားထက္ သာ ရဖို႔ အေရး အႀကီးဆံုးဘဲ ။
တျခား ကိစၥေတြ အေရး မႀကီးဘူး ။
* ထို႔အတူ
ဣႆာ မစၧရိယ စိတ္သေဘာထား လည္း
ဒီလိုဘဲ ။
မနာလိုတဲ႔ စိတ္ ဝန္တိုတဲ႔ စိတ္ ႐ွိတယ္ ။
သူမ်ား ႀကီးပြားတာကို မလိုခ်င္ဘူး ။
သူ မႀကီးပြားသင္႔ဘူး လို႔ ယူဆတယ္ ။
ငါ ဘဲ ႀကီးပြားသင္႔တယ္ လို႔ ထင္ေနတယ္ ။
ကိုယ္႔ မွာ ႐ွိတာကို မွ်ေပးဖို႔ စိတ္ မကူးႏိုင္ဘူး ။
* လူေတြရဲ ႔ စိတ္ မွာ
ေလာဘ ျဖစ္လိုက္
ေဒါသ ျဖစ္လိုက္
မာန ျဖစ္လိုက္
မနာလို ဝန္တို စိတ္ ျဖစ္လိုက္ ။
ေတာ္ၾကာ ေလာဘ ျပန္ျဖစ္လိုက္ ။
ေတာ္ၾကာ မာန ျဖစ္လိုက္ ။
- သတိ မ႐ွိတဲ႔ သူ
- ေမာဟနဲ႔ ေနတဲ႔ သူ ဆိုရင္
တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခု ေတာ႔
တစ္လွည့္ စီ ျဖစ္ေနတာ ေနာ္ ။
* စိတ္ ရဲ႕ သဘာဝ ဟာ
- ေလာဘ ျဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ေလာဘ ကို ငါ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ ကို ငါ႔ စိတ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ က လိုခ်င္ ေနတာကို
ငါ လိုခ်င္တယ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
ေလာဘ က တရားတယ္ လို႔ ထင္ရင္
ငါ တရားတယ္ လို႔ ယူဆမွာဘဲ ။
- ထို႔အတူ ဘဲ
ေဒါသ ဝင္လာတဲ႔ အခါမွာ လည္းဘဲ
ေဒါသ ကို ငါ လို႔ ထင္ေနတယ္ ။
ေဒါသ က လုပ္ခ်င္တာ ကို
အေရးႀကီးတယ္ လို႔ ထင္တယ္ ။
အဲသလို ျဖစ္ေနတာ ေနာ္ ။
* ဒါေပမယ္႔
သတိ နဲ႔ ဉာဏ္ နဲ႔ ၾကည့္တတ္တဲ႔ သူ အဖို႔
ဒီ ေဒါသ ေလာဘ ဟာ
ငါ မဟုတ္ဘူး လို႔ ျမင္လာတယ္ ။
ဒါေၾကာင္႔
" သူတို႔ ခိုင္းတိုင္း " မလုပ္ေတာ႔ဘူး ။
သူတို႔ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ကေန လြတ္သြားတယ္ ။
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ( မဟာၿမိဳင္ေတာရ )
0 comments:
Post a Comment