ဘဝဆိုတာ ေထာက္ရွာငွက္ ပ်ံ သလိုပဲ နိမ့္လိုက္၊ ျမင့္လိုက္နဲ႔ေပါ့။

 လူဘဝဟာလဲ တခါတရံ
အျမင့္ေရာက္လိုက္ တခါတရံ အနိမ့္က်လိုက္နဲ႔
ေနရာအေျပာင္းအလြဲ၊ ဘဝအေျပာင္းအလဲ၊
ကံေတြကလည္း အေျပာင္းအလဲျမန္လိုက္တာ။

အရာရာတိုင္းဟာ ဘာတစ္ခုမွ
တသမတ္တည္းမရွိ၊ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲ
ေနၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ လူေတြဟာ အထက္တန္း ေနရာ
ျမင့္ေသာ ေနရာကို ေရာက္ေနျပန္ေတာ့...
မိမိကိုယ္ကို ဘဝင္ျမင့္၊ မာနေတြေထာင္၊
အာဏာ၊ ပါဝါေတြသုံး အသက္ႀကီး၊
အသက္ရြယ္တူ၊ ငယ္မူမက်န္ အမ်ိဳးစုံႏွိပ္ကြပ္၊
ႏွိပ္စက္ၾကတယ္။

ပတ္ဝန္းက်င္၏ ေျမာက္ေပးျခင္းေၾကာင့္
မေကာင္းေသာ ကိုယ္၊ နႈတ္၊ စိတ္တို႔ျဖင့္
မျပစ္မွားထိုက္သူေတြကို ျပစ္မွားၿပီး
လူက အထက္တန္းေရာက္ေနေပမဲ့
စိတ္ဓါတ္က်ေတာ့ ေအာက္တန္းက်ေနၾကတယ္။

ဒီကံရဲ႕ မေကာင္းက်ိဳးေတြဟာ တစ္ေန႔ေန႔မွာ
နိမ့္က်မည့္ဘဝကို ေရာက္မယ္ဆိုတာကို
နားမလည္၊ သေဘာမေပါက္ေလေတာ့
ရင္ေမာစရာေပါ့။

ထို႔ေၾကာင့္ ဘဝအထက္တန္းကို
ေရာက္ေလေလ၊ စိတ္ဓါတ္ေတြကို
နိမ့္ခ်ၿပီး ေျခသုတ္ပုဆိုးေႁမြစြယ္က်ိဳးကဲ့သို႔
ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕ေသာ က္ိုယ္၊ နႈတ္၊ စိတ္တို႔ျဖင့္
ကုသိုလ္ျဖစ္စရာတို႔ျဖင့္ ေနသြားဖို႔လိုတယ္။

ဘဝအားငယ္ေနရေပမဲ့ စိတ္ဓါတ္မက်ပဲ၊
ကုသိုလ္ျဖစ္စရာေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကို
ကုန္ဆုံးေစႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။

ဘဝဆိုတာ ျမင့္တစ္ခါ၊ နိမ့္တလွဲ႕မို႔
ဘယ္ဘဝမွာ ေနရေနရ၊ အမွန္တရားဘက္မွ ဘုရားအဆုံးအမ တရားအသိဓါတ္တို႔ျဖင့္..

ဘဝကို အျမင့္ဆုံး မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ထိ
မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစဟု
ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး